ตราหยก พระราชลัญจกร
ตราหยกประจำแผ่นดินนี้มีตำนานว่าจัดทำขึ้นตามรับสั่งของจิ๋นซีฮ่องเต้ เป็นตราสืบทอดตำแหน่งตั้งแต่ยุคราชวงศ์ฉินต่อมาทุกรัชกาล ขนาดสี่เหลี่ยมจัตุรัสกว้างยาวสี่นิ้ว ด้านบนสลักเป็นรูปห้ามังกรมีอักษรสลักว่า “รับโองการสวรรค์ ทรงพระเจริญนิรันดร” หมายถึงสัญลักษณ์ของฮ่องเต้ได้รับบัญชาจากสวรรค์มีอำนาจอย่างถูกต้องชอบธรรม
ตามตำนานของตราดังกล่าว เปี้ยนเหอได้พบนกหงส์ทำรังที่ก้อนหินใหญ่ ณ ภูจิงศาน เมื่อขุดก้อนหินนั้นลงได้พบหยกชิ้นงาม จิ๋นซีฮ่องเต้สั่งให้ช่างแกะสลักฝีมือเลิศแกะสลักเป็นตราพระราชลัญจกร โดยมีหลี่ซือเป็นผู้คิดถ้อยคำ
ในนวนิยายสามก๊ก ราชวงศ์ฮั่นตะวันออกศักราชชีผิงปีที่ 6 อ้วนเสี้ยวขุกเข้าวังฆ่าพวกขันทีต๋วนกุยขันทีใหญ่คุมตัวฮ่องเต้หนีออกจากวัง ตราหยกนี้ได้สูญหายไปอย่างไร้ร่องรอย ถึงรัชสมัยเหี้ยนเต้อันมีตั๋งโต๊ะทำการอุบาทว์ ซุนเกี๋ยนนำทัพบุกเข้าถึงเมืองหลวง มีทหารเห็นรัศมีแวววาวเปล่งแสงสีสายรุ้งเบญจรงค์ออกจากบ่อแห้งแห่งหนึ่ง ซุนเกี๋ยนจึงได้คนลงไปงม ในบ่อพบศพหญิงชาววังที่กระโดดลงไปฆ่าตัวตายที่คอของนางมีกล่องผูกห้อยไว้กล่องหนึ่ง ในกล่องนั้นคือตราหยกประจำแผ่นดิน ซุนเกี๋ยนดีใจมากที่ได้ของล้ำค่า ต่อมาตรานี้ได้สืบถึงมือของซุนเซ็ก แล้วถูกอ้วนสุดใช้อุบายชิงไป เมื่ออ้วนสุดตายแล้ว โจโฉได้กุมราชันบัญชาขุนนาง ชีจิ๋วเป๋ง เจ้าเมืองโลกั๋งได้นำตราหยกดังกล่าวไปไว้ที่เมืองฮูโต๋ ตราหยกนี้จึงกลับมาอยู่กับราชวงศ์ฮั่นอีกครั้งหนึ่ง
ซุนเกี๋ยน พบจุดจบด้วยลูกธนู